Οι διαταραχές στο κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνουν την Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, τη σωματική δυσμορφική διαταραχή και την τριχοτιλλομανία (διαταραχή έλξης των μαλλιών), καθώς και δύο νέες διαταραχές: τη διαταραχή συσσώρευσης (hoarding disorder) και τη διαταραχή αποτοξίνωσης (skin-picking). Εάν σας δοθεί λοιπόν μια διάγνωση Ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, αυτό σημαίνει ότι έχετε μια χρόνια ψυχική νόσο που απαιτεί μια δια βίου θεραπευτική αντιμετώπιση. Δεν πρέπει όμως να φοβάστε καθώς υπάρχουν αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης και διαχείρισης της συγκεκριμένης νόσου και πολλοί άνθρωποι με τη διαταραχή ζουν παραγωγικές, ευτυχισμένες ζωές. Για να δοθεί η διάγνωση της διαταραχής σε κάποιον θα πρέπει τα συμπτώματά να ανταποκρίνονται τόσο στα γενικά όσο και στα ειδικά χαρακτηριστικά της Ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής. Έτσι θα πρέπει αρχικά το άτομο να έχει εμμονές και καταναγκασμούς, που πρέπει να επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινή του ζωή.

Οι εμμονές είναι:

• Είναι συναρπαστικές, επαναλαμβανόμενες και επίμονες σκέψεις, παρορμήσεις ή εικόνες που προκαλούν δυσφορία.
• Οι σκέψεις δεν αποτελούν απλά υπερβολικές ανησυχίες για τα προβλήματα της πραγματικής ζωής.
• Το άτομο προσπαθεί ανεπιτυχώς να καταστείλει ή να αγνοήσει τις ανησυχητικές σκέψεις, τις προτροπές ή τις εικόνες.
• Μπορεί ή όχι να γνωρίζει ότι το μυαλό του δημιουργεί απλώς αυτές τις σκέψεις και ότι δεν αποτελούν πραγματική απειλή.

Οι καταναγκασμοί είναι:

• Υπερβολική και επαναλαμβανόμενη τελετουργική συμπεριφορά που κάνει το άτομο να αισθάνεται ότι πρέπει να εκτελέσει σε απάντηση μιας ιδεοληψίας ή σύμφωνα με κανόνες, οι οποίοι πρέπει να εφαρμοστούν αυστηρά ή αλλιώς κάτι κακό θα συμβεί. Παραδείγματα τέτοιας συμπεριφοράς περιλαμβάνουν το πλύσιμο των χεριών, την τακτοποίηση των αντικειμένων, την καταμέτρηση, τις σιωπηλές νοερές τελετουργίες όπως προσευχές, μετρήσεις, σιωπηρές επαναλήψεις λέξεων, τον έλεγχο των κλειδαριών των θυρών κλπ.
• Οι τελετουργικοί καταναγκασμοί διαρκούν τουλάχιστον μία ώρα ή περισσότερο την ημέρα.
• Ο ασθενής εκτελεί αυτές τις τελετουργίες ή τις νοερές πράξεις για να μειώσει το σοβαρό άγχος που προκαλείται από τις ιδεοληπτικές σκέψεις. Ωστόσο, αυτές οι συμπεριφορές ή νοερές πράξεις δεν συνδέονται με ρεαλιστικό τρόπο με αυτές τις σκέψεις, για τις οποίες έχουν σχεδιαστεί να εξουδετερώνουν ή να αποτρέπουν, ή είναι σαφώς υπερβολικές.